مطالعة تأثیرات استفاده از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیرة مرغان تخم گذار بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و لیپیدهای سرم

این آزمایش به منظور بررسی تأثیرات استفاده از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیرة غذایی مرغ های تخم گذار بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و لیپیدهای سرم اجرا شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار شامل جیره های حاوی سطوح صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد جلبک، در پنج تکرار و با چهار قطعه مرغ در هر تکرار و در مجموع 100 قطعه مرغ سویه های لاین w-36، به مدت 12 هفته (23 تا 34 هفتگی) انجام گرفت. استفاده از جلبک در سطوح 10 درصد و بیشتر موجب کاهش تخم گذاری و افزایش ضریب تبدیل در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>p). تودة تخم مرغ در پرندگانی که جیرة حاوی سطوح 15 و 20 درصد جلبک را دریافت کردند، کمتر از تیمار شاهد بود (05/0>p). ارتفاع سفیدة تخم مرغ در پرندگان تغذیه شده با سطوح بیش از 5 درصد جلبک در جیره، کمتر از تیمار شاهد بود (05/0>p). استفاده از سطوح مختلف جلبک در جیره، ضخامت پوسته و وزن مخصوص تخم مرغ را به طور معنا داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (05/0>p). زردة تخم های مرغ هایی که جیره های حاوی جلبک دریافت کردند، مالون دی آلدئید کمتر و ید بیشتری در مقایسه با شاهد داشت (05/0>p). استفاده از جلبک در جیره بر مقدار کلسترول زردة تخم مرغ تأثیری نداشت، ولی سطوح 15 و 20 درصد جلبک در جیره، کلسترول سرم را کاهش داد (05/0>p). بر اساس نتایج، می توان از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا تا سطح 5 درصد بدون تأثیر منفی بر عملکرد در جیرة مرغ های تخم گذار استفاده کرد و علاوه بر بهبود ضخامت پوسته و چگالی تخم مرغ، محتوای ید در تخم مرغ و همچنین مدت زمان انبارداری آن را افزایش داد.